- imperātor (inp-)
- imperātor (inp-) ōris, m [impero], a commander-in-chief, general: imperatoris virtus, T.: invictus: partes imperatoris, Cs.: id est dominum, non inperatorem esse, S.—Imperator (a title conferred on a victorious general): Pompeius eo proelio Imperator est appellatus, Cs.—A commander, leader, chief, director, ruler, master: (Romani) binos imperatores sibi fecere, i. e. consuls, S.: inperator vitae mortalium animus est, S.—An epithet of Jupiter, C., L.—An emperor, chief of the empire: Traianus, Ta.
Latin-English dictionary. 2013.